Genmutatie veroorzaakt progressieve veranderingen in de celstructuur bij kinderen met progeria

Nieuwe studie bevordert de ontwikkeling van behandeling en genezing voor dodelijke snelverouderingsziekte

[Boston, MA – 8 juni 2004] – Onderzoekers hebben vandaag bekendgemaakt dat een mutatie van het Lamin A-gen geleidelijk verwoestende effecten heeft op de cellulaire structuur en functie bij kinderen met het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom (HGPS of Progeria). De studie werd deze week gepubliceerd in Verhandelingen van de National Academy of Sciences (PNAS). Progeria is een zeldzame, dodelijke genetische aandoening die gekenmerkt wordt door een versnelde veroudering bij kinderen.

Robert D. Goldman, Ph.D.
Noordwestelijke Universiteit, Feinberg School of Medicine

"Hoewel het een zeldzame ziekte is, wordt Progeria al lang beschouwd als een model voor het bestuderen van de mechanismen die verantwoordelijk zijn voor normale veroudering", aldus hoofdauteur Robert D. Goldman, Ph.D., Stephen Walter Ranson Professor en voorzitter, Cell and Molecular Biology, Northwestern University, Feinberg School of Medicine. "Deze studie benadrukt het belang van het Lamin A-gen bij het behoud van celstructuur en -functie."

In april 2003 kondigde een team van onderzoekers, samengesteld door The Progeria Research Foundation (PRF), en met inbegrip van het National Human Genome Research Institute (NHGRI), een van de 27 instituten en centra die de National Institutes of Health (NIH) vormen, de ontdekking aan van het gen dat Progeria veroorzaakt. Die studie, gepubliceerd in de uitgave van 16 april 2003 van Nature, ontdekte dat de ziekte niet erfelijk is, maar in plaats daarvan wordt veroorzaakt door toevallige mutaties in het LMNA-gen (Lamin A). Het Lamin A-eiwit is het structurele steigerwerk dat de kern bij elkaar houdt en is betrokken bij genexpressie en DNA-replicatie.

In de PNAS studie, het resultaat van een gezamenlijke inspanning van onderzoekers van Northwestern, The Progeria Research Foundation en NIH, werden microscopische en moleculaire technieken gebruikt om de nucleaire structuur van cellen van kinderen met Progeria te onderzoeken. Naarmate de Progeria-cellen ouder werden, was er een geleidelijke toename van defecten in hun nucleaire structuur en functie, wat een abnormale accumulatie van het defecte Lamin A-eiwit weerspiegelde. Zeer vergelijkbare veranderingen werden gezien in normale menselijke cellen van zowel kinderen als ouderen die werden behandeld met het defecte Lamin A. Deze onderzoekers geloven nu dat naarmate Progeria-cellen ouder worden, er significante veranderingen in celfunctie zijn die direct toe te schrijven zijn aan de hoeveelheid mutant Lamin A-eiwit.

Foto's van de kernen van Progeria-cellen naarmate ze ouder worden in een kweekschaal. Hierbij zijn veranderingen te zien van jongere (a) naar oudere (c) cellen.

 Dr. Frances Collins, directeur van het National Human Genome Research Institute

"Deze bevindingen versterken ons vermoeden dat instabiliteit van het kernmembraan van de cel een sleutelrol speelt bij het Hutchinson-Gilford Progeria-syndroom. We weten nu veel meer over hoe één klein, genetisch Dokter "Een mutatie kan leiden tot een situatie waarin de architectuur van de cel ernstig en progressief wordt beschadigd", aldus Dr. Francis Collins, directeur van NHGRI en hoofdauteur van de studie.

 Dr. Leslie Gordon, medisch directeur van de Progeria Research Foundation

"De bevindingen van deze studie zijn cruciaal voor het verder begrijpen van de oorzaak van hartziekten en cellulaire veroudering bij Progeria", aldus Leslie Gordon, MD, Ph.D., auteur van de studie en medisch directeur van The Progeria Research Foundation. "We zijn optimistisch dat we met elke nieuwe studie en ontdekking op het gebied van Progeria een stap dichter bij het vinden van een remedie komen."